άλλος/η για τον Άδη!

Νέο κοιμητήριο μας προέκυψε το 2008!
"Άιντε, εκεί θα μας παν κι εμάς..."

Τι δικαιούμαστε, πια, σε τούτη τη Γη που την πατούμε;
«Έκαστος Εφ’ Ω Ετάφη», όπως θα ‘γραφε κι ο Συφιλτζόγλου.

Σύμφωνα με το άρθρο 6 του κανονισμού λειτουργίας νεκροταφείων του δήμου: "Η επιφάνεια κάθε τάφου ορίζεται σε 1,20 μ πλάτος και 2,10 μ. μήκος."
Τούτη τη λίγη γη οι Σεκλιζιώτες κι οι Σεκλιζιώτισσες την προτιμούσαν στον Αη-Θανάση. Γυναίκες μαυροφόρες αρνούνταν να δεχτούν το νέο νεκροταφείο και διαμαρτύρονταν εντόνως ό,τι στιγμή κι αν τους δινόταν ευκαιρία. Ακούστηκε, μάλιστα, πως συγκεντρώνονταν υπογραφές για τη μη λειτουργία του νέου κοιμητηρίου.
Δεν ξέρω, αν είχαν διαβάσει Τάσο Λειβαδίτη, αλλά κάτι τέτοιο προσπαθούσαν να πουν:

"Κι όταν πεθάνουμε να μας θάψετε κοντά κοντά
για να μην τρέχουμε μέσα στη νύχτα να συναντηθούμε…"

06.06.08
Το θέμα έχει τεθεί υπό νομική εξέταση και πιθανό να μη θεωρείται υποχρεωτική η ταφή στο νέο κοιμητήριο.
Αναμένουμε εξελίξεις, άραγε;

ο κήπος των προγόνων

Κι αν μετά από χρόνια, όντως, πάψει να υπάρχει το νεκροταφείο στον Άγιο Αθανάσιο;

Ο χώρος αυτός -ακόμα και κενός μνημάτων- πρέπει να παραμείνει ως ιστορικό μνημείο, ανέπαφος και ιερός. Τίποτα δεν πρέπει να χτιστεί επί αυτού του χώρου μνήμης.

τα Φώτα...

[φωτογραφία του 2007]

Το ποτάμι στη φυσική του ροή. Νερό λίγο. Βουτηχτής ένας. Κόσμος λίγος. Πόσα κέρματα να μπούνε στο χαρτοκούτι που περίμενε όποιον/α πλησιάζε στη γέφυρα;

Φωνές που πείραζαν το μελαμψό βουτηχτή. Ένας τραβούσε το γεγονός με το κινητό του, ένας με κάμερα κι ο επίσημος φωτογράφος του δήμου: "Ε, γύρνα και προς τα δω".

Εμάς μας είχε τελειώσει η μπαταρία της φωτογραφικής μηχανής.

Απλά εννοούμε πως μάλλον τέλειωσε κι αυτή η πλάκα. Γιατί για πλάκα πρόκειται, τελικά. "Περάστε, κόσμε!" "Ιδέτε πως δεν κρυώνει".

παλιότεροι καθαγιασμοί υδάτων: 2007

1999