"Όχι άλλα ψάρια μαμά"

Όταν στα τέλη της δεκαετίας του '80 έλεγε πως θα γίνει ηθοποιός, όλοι κι όλες στο χωριό πίστευαν πως της ταιριάζει, αλλά ίσως κανείς να μην πίστευε πως θα τα κατάφερνε.

Η Διονυσία Τσιτιρίδου όχι μόνο έγινε ηθοποιός (θέατρο, κινηματογράφος, τηλεόραση), αλλά παρουσίασε και δικό της θεατρικό έργο ως συγγραφέας ("Όχι άλλα ψάρια μαμά").

Γενάρης 2010
Κι εκεί που ψάχναμε έστω μια φωτογραφία της στο δίκτυο, η Διονυσία γνωρίζει μεγάλη επιτυχία με το έργο I LOVE KARDITSA, στο οποίο έκανε το σενάριο, και τα φλας της δημοσιότητας άστραψαν για κείνη, δημοσιεύματα έγιναν για χάρη της [διαβάστε].

η ιστορία του "πονοκέφαλου"

Στα μέσα της δεκαετίας του 1920, από την οδό Σιδηροδρόμων, δύο νεαροί φοιτητές, ο Θεόκριτος Γούλας κι ο Κωνσταντίνος Αποστολόπουλος, έβγαζαν το εβδομαδιαίο σατυρικό έντυπο "Πονοκέφαλος".

Ένα δημοσίευμά τους (Ιούλιος 1926) πείραξε την μεγαλύτερη καθημερινή εφημερίδα της Καρδίτσας "Θεσσαλική Φωνή", που ένιωσε πως εξυβρίστηκε και έγραψε διάφορα περί των νεαρών εκδοτών, για την αξιοπρέπεια, την προσωπικότητα, την αγωγή και τη μόρφωσή τους.
Η υπόθεση οδηγήθηκε στα δικαστήρια (Ιούνιος 1927), επειδή οι δύο νεαροί μήνυσαν τη διεύθυνση της Θεσσαλικής Φωνής, η οποία "πανηγυρικά", όπως έγραψε τελικά απαλλάχτηκε των κατηγοριών, ενώ κι ο εισαγγελέας της έδρας μίλησε με "αυστηρή γλώσσα" προς τους φοιτητές.

Ιστορίες παλιές. Όταν εναλλακτικές φωνές αρθρώθηκαν έναντι του κυρίαρχου λόγου.

καλοκαίρι, πλατεία, σουβλάκι!

Λάβαμε μήνυμα από Θεσσαλονίκη:

...
Αν είναι εύκολο, θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να ανέβαζες ένα post που να έχει θέμα την "ερημοποίηση" των ψησταριών-πλατεία του χωριού μας, μιας κ η Σέκλιζα παλιότερα κ ειδικά τα καλοκαίρια έσφυζε από ζωή. Τους λόγους που πλέον η πλατεία μας ερήμωσε εδώ και χρόνια, νομίζω κ συ όπως κ κάθε νοήμων άνθρωπος τους αντιλαμβάνεται. Θα είχε ενδιαφέρον να να δούμε ως σχόλια τις αποψεις των αναγνωστών του blog σου.
Εγω θα το αποδώσω στην τεμπελιά, στην έλλειψη φρέσκων επιχειρηματικών μυαλών ακόμη και στην τσιγκουνιά των ιδιοκτητών των ψησταριών περιμετρικά της πλατειας.

ΥΓ.
Με πλαστικές καρέκλες 20 τουλάχιστον ετών, με της ίδιας ηλικίας σερβίτσια, με κουζίνα φτωχώτερη από αυτή ενός φοιτητικού σπιτιού, κλπ κλπ, θα μου πεις πως είναι φυσικό επακόλουθο οι ίδιοι οι καταστηματάρχες να "διώχνουν" την πελατεία κ μαζί τους κ τη ζωή από την όμορφη Σέκλιζα.
Αν μπορέσεις κάνε μια ανάρτηση!

Ευχαριστώ, απο την αγαπημένη Θεσσαλονίκη!

Δ.Κ.Β.Δ.

Είναι αλήθεια πως είναι ένα θέμα που συζητιέται γενικότερα, τη στιγμή μάλιστα που η τουριστική ανάπτυξη της λίμνης έχει δημιουργήσει άλλα standards, καθώς και η ανάπτυξη πλατειών στην Καρδίτσα, όπως η πλατεία Δ.Γιολδάση (αυτή που όλοι/ες λένε Λάππα) αλλά και περιφερειακά της πόλης. Επίσης, έχουν δημιουργηθεί πόλοι έλξης σε πολλά χωριά (Κανάλια, Πορτίτσα, Άγιος Γεώργιος, Μοσχάτο, Φανάρι, Μαυρομάτι,...).
Αλλάζουν οι εποχές. Το "προϊόν" "πλατεία Σέκλιζας" δεν πουλάει, όπως παλιότερα. Χρειάζεται ανανέωση και επαναπροσδιορισμό.

Ευχαριστούμε για την ανατροφοδότηση. Ευχαριστούμε που βοηθάτε να ξεφύγουμε από τη γκρίνια για τη δημοτική μας αρχή.

μιλούν για χωριό πρότυπο...

...και δεν αναφέρονται στη Σέκλιζα.
Δημοσιεύματα [1], [2] και blogs, γράφουν για το χωριό Ανάβρα Μαγνησίας.

Ε, εντάξει είναι λιγότεροι κάτοικοι σε μεγαλύτερο υψόμετρο...