αγροτική Πρωτομαγιά

Ακόμα μια Πρωτομαγιά βρήκε τα τρακτέρ να πηγαινοέρχονται στα χωράφια κι εμάς να τριγυρνάμε από χωριό σε χωριό.
Ωραία τα χωριά τέτοια εποχή.
Εκείνο που παρατήρησα, όμως, είναι πως πλέον το χωριό μας δεν μπορεί να υπερηφανεύεται για την πρωτοπορία του. Πάνε τα χρόνια τα παλιά.
Αν εξαιρέσει κανείς την ατομική πρόοδο, που είναι φανερή από το εξωτερικό ενός σπιτιού ως το πόσα αυτοκόνητα υπάρχουν έξω από κάθε σπίτι, σε επίπεδο "κοινοτικό" ή πλέον "δημοτικό" μάλλον έχουμε μείνει στη δεκαετία του '90.
Απλά πράγματα που είδα σε άλλα χωριά με μια γρήγορη ματιά και δεν τα βλέπω σε μας:
Γήπεδα ποδοσφαίρου φροντισμένα, κουρευτικά, μηχανήματα ποτίσματος, αποδυτήρια σύγχρονα, ηλιακός θερμοσίφωνας που εννοεί και ντους εντός, γήπεδα 5x5, κερκίδες σε γήπεδο μπάσκετ, ...
Εμείς, το μόνο που βλέπουμε είναι να αλλάζει εικόνα η πλατεία. Κάθε δήμαρχος χαλάει και φτιάχνει παρτέρια, ένας ανοίγει σιντριβάνι, άλλος το μπαζώνει κλπ κλπ.
Να ρωτήσω κάτι;
Εκτός από την αίθουσα Πολλαπλών Χρήσεων [που στην ουσία την παραχώρησε ο Αγροτικός Συνεταιρισμός] και την αναστήλωση του Αγίου Αθανασίου [έργο με συνεισφορά όλων] ποιο έργο έχει γίνει στο χωριό μας από τότε που γίναμε έδρα δήμου;
Το μισοτελειωμένο πάρκο Κυκλοφοριακής Αγωγής, το νέο κοιμητήριο, ...

Δέκα χρόνια "Καποδίστριας", πλέον. Τι κέρδισε η Σέκλιζα, τελικά;