Ώρες ώρες
νιώθω πραγματικά σαν να ζω σε ένα στρατόπεδο ή έστω μια μεγάλη κατασκήνωση.
Αυτή η αίσθηση ενδυναμώνει και επικυρώνεται, όταν ακούω εκείνες τις απίθανες ανακοινώσεις από τα μεγάφωνα του δήμου, ειδικά κάτι άσχετες ώρες και επί επανάληψη.
Ως πότε, άραγε, θα συνεχιστεί;
Δεν είναι καιρός να πάψει ή έστω να περιοριστεί σε πολύ επείγουσες και σοβαρές ανακοινώσεις;
Διερωτώμαι κιόλας αν οι ανακοινώσεις ακούγονται λίγο πιο πέρα από το κέντρο. Γιατί αν είναι να γίνονται μόνο για το κέντρο, είναι ανώφελο. Οι του κέντρου ήδη γνωρίζουν τι θα ανακοινωθεί.
Υπάρχουν κι οι γραπτές ανακοινώσεις, ξέρετε, κ. δήμαρχε.
Υπάρχουν κι οι εφημερίδες.
νιώθω πραγματικά σαν να ζω σε ένα στρατόπεδο ή έστω μια μεγάλη κατασκήνωση.
Αυτή η αίσθηση ενδυναμώνει και επικυρώνεται, όταν ακούω εκείνες τις απίθανες ανακοινώσεις από τα μεγάφωνα του δήμου, ειδικά κάτι άσχετες ώρες και επί επανάληψη.
Ως πότε, άραγε, θα συνεχιστεί;
Δεν είναι καιρός να πάψει ή έστω να περιοριστεί σε πολύ επείγουσες και σοβαρές ανακοινώσεις;
Διερωτώμαι κιόλας αν οι ανακοινώσεις ακούγονται λίγο πιο πέρα από το κέντρο. Γιατί αν είναι να γίνονται μόνο για το κέντρο, είναι ανώφελο. Οι του κέντρου ήδη γνωρίζουν τι θα ανακοινωθεί.
Υπάρχουν κι οι γραπτές ανακοινώσεις, ξέρετε, κ. δήμαρχε.
Υπάρχουν κι οι εφημερίδες.
Υπάρχει και το διαδίκτυο.
Υπάρχουν και τα τηλέφωνα. Ένας να ειδοποιηθεί σε κάθε γειτονιά...Γιατί όλα πρέπει να γίνονται με τόσο θόρυβο;!
1 σχόλιο:
γεια σου χουμ αθανατε!!!
Δημοσίευση σχολίου