...ε, άμα δεν άκουγα αυτή τη "φωνούλα" της συμπαθέστατης κυρίας του σχήματος "Θεατρική Σκηνή Καρδίτσας", πώς θα τελείωνα το καλοκαίρι μοοοοοοου;
Θυμίζουν λίγο από ΡΙΚ, σίριαλ εις την κυπριακήν. Εδώ είναι εις την "καρδιτσιώτικην". Ακούς σαν να μιλάει ο γείτονας, ο φίλος, ο χωριανός, κυρίως βέβαια μιας άλλης δεκαετίας... Κι υποτίθεται πως η συνταγή τους είναι: "χαϊδεύουμε τα αυτιά των θεατών", "παίζουμε αυτά που τους αρέσουν".
Σιγά, κυρία μου! "Ούι, ούι, ούι..."
Να μπει ο Σεπτέμβρης να ησυχάσουν κι οι φωνητικές χορδές σου.
Μωρέ, χίλιες φορές καλύτερα "Καζαντζίδης" μετά τις 2 τα μεσάνυχτα!
Θυμίζουν λίγο από ΡΙΚ, σίριαλ εις την κυπριακήν. Εδώ είναι εις την "καρδιτσιώτικην". Ακούς σαν να μιλάει ο γείτονας, ο φίλος, ο χωριανός, κυρίως βέβαια μιας άλλης δεκαετίας... Κι υποτίθεται πως η συνταγή τους είναι: "χαϊδεύουμε τα αυτιά των θεατών", "παίζουμε αυτά που τους αρέσουν".
Σιγά, κυρία μου! "Ούι, ούι, ούι..."
Να μπει ο Σεπτέμβρης να ησυχάσουν κι οι φωνητικές χορδές σου.
Μωρέ, χίλιες φορές καλύτερα "Καζαντζίδης" μετά τις 2 τα μεσάνυχτα!