Δεν ξέρω πώς να μιλήσω. Θα παίξω καλύτερα με εικόνες ... Εξάλλου και τότε σαν παιχνίδι το είχαμε δει. Φωτογραφίες ελάχιστες. Ποιος είχε το νου του για τέτοια;Φωτογραφίες από δημοσίευση στον τοπικό τύπο, κατά τις τελευταίες μέρες του 3ου Τουρνουά, το 1991. Δε θα παραθέσω των επισήμων. Κλέβω από το φόντο, για να δείτε πρόσωπα, πρόσωπα...
...κι από το το Γύρο της Σέκλιζας (1991)
Πώώς περνάν τα χρόνια!Για δείτε κι άλλη μια φωτογραφία που ήρθε ...
"Παπάκια" Vs "Βατραχάκια"
31 σχόλια:
Όλα τα λεφτά το πουκάμισο του Ντελάν!!!
θυμαστε τον 'κοτσιδακια'(2foto),που εσπασε στο ξυλο τoν διαιτητη?το καλοκαιρι μας 'γεματο',τρεξιμο,χαβαλες κ κυριως η σεκλιαζα γεματη απο κοσμο!!!τα ακους fotoδημαρχε?αυτη ηταν η σεκλιζα.τωρα τι??????????????????
να ξαναβλεπα τον 'πανταχου' να κανει ραβερσα...
Ο πιτσιρικας που τρεχει ποιος ειναι....???
Τζίμης
"Παππού με τα λεφτά πήραμε χυμούς κ croissant"...!!!!!
Αυτά να τα βλέπει ο foto-δήμαρχος και το ψηλαφητού του νομίζουν ότι παράγουν πολιτιστικό έργο τότε η Σεκλιζα ήταν στο επίκεντρο τώρα που είναι
κυριε speaker,αυτη ηταν 'η γενια του φραπε',εσυ μαλλον εισαι στη γενια του espreso!!!
Διαβάζω καιρό το blog και παρόλο που δεν ήθελα να παρέμβω στην ενδο-δημοτική συζήτηση, το θέμα του Τουρνουά άγγιξε πολύ ευαίσθητες χορδές. Πρόκειται για τις καλύτερες αθλητικές αναμνήσεις 2-3 γενιών, αναμνήσεις που σε γεμίζουν περηφάνια για τον τόπο σου. Δεν σας κρύβω ότι έχω γνωρίσει Καρδιτσιώτες της ηλικίας μου που τώρα διαμένουν στην Αθήνα και γνωρίζουν για τα Τουρνουά, εκφράζοντας παράλληλα την απορία γιατί σταμάτησαν. Είναι και δική μου απορία, πρέπει να είναι όλων όσων αγαπούν αυτό το χωριό. Ακόμα και σε περιορισμένη έκταση το Τουρνουά θα είναι σημείο αναφοράς για το χωριό μας. Έστω για να έχουν και οι μικρότεροι από εμάς τις δικές μας καλές αναμνήσεις.
Μανθος
τζιμη παμε να φυγουμε θα μπλεξουμε!!!!(για dimgeo)
Πράγματι, ανώνυμε, αρκετοί φραπέδες σε κείνο το αυτοσχέδιο μπαράκι...
Μάνθο, το βίωμά σου δεν υποκαθίσταται από καμιά ανάλυση του φαινομένου "Τουρνουά", που σε συνθετότητα αγγίζει την ανάλυση ενός ιστορικού γεγονότος: Γιατί συνέβη τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο; Τι ανάγκες ικανοποιούσε; Τι κενά κάλυπτε; Τι το συντήρησε τόόσα χρόνια;
Ακροφυγώς σημειώνω πως το "Τουρνουά" στηρίχτηκε στην ανιδιοτέλεια και την αλληλεγγύη και δυνάμωσε με την αγάπη και την ανταπόκριση του κόσμου.
Ίσως χρειαζόταν κάποια εξέλιξη, οι εποχές αλλάζουν κι οι άνθρωποι αλλάζουν μαζί τους (για να μην πω μεγαλώνουν): νέο αίμα, νέες υποδομές, νέες ιδέες ...
Είναι υποκειμενική η σκέψη μου, τόσο γιατί οι άνθρωποι που δημιούργησαν και εξετέλεσαν την ιδέα Τουρνουά είναι κοντινοί συγγενείς ή παιδικοί φίλοι, όσο και για όσα ανέφερα παραπάνω. Πιστεύω βαθιά όμως ότι και η δική μας γενιά οφείλει να προσφέρει κάτι σε σχέση με αυτό το νέο που λέει ο CE. Ακόμα και αν πρόκειται για κάτι εντελώς διαφορετικό, ακόμα και αν οι καιροί έχουν αλλάξει. Αν κάποιος (κάποιοι) το επιθυμεί (επιθυμούν) εγώ δηλώνω από τώρα στρατιώτης του εγχειρήματος :)
ΜΝ
Μεχρί πότε αλήθεια βάσταξε ο θεσμός των Τουρνουά? Σαν κάτι να θυμάμαι αλλά δεν είμαι και εντελώς σίγουρος.
Το 1ο έγινε το 1989. Δυνάμωνε χρονιά με τη χρονιά, με κορύφωση στα μέσα της δεκαετίας του '90 και μετά έφθινε. Ίσως να κράτησε -τυπικά- ως και το 1998.
Με βοηθεια απο το δημο κ με ορεξη για δουλεια της νεολαιας της Σεκλιζας δεν ειναι ακατορθωτο να αναβιωσει ο θεσμος αυτος...
Ας το σκεφτουμε ολοι μας...
Ίσως θα ήταν καλύτερα όχι να ανβιώσει αλλά να βγει κάτι νέο, ένας νέος θεσμός, να ανοίξουν άλλοι δρόμοι. Και πάλι όμως να στηριχθούμε στην αυτο-οργάνωση και στη συλλογικότητα. Πράγματι πρέπει να αρχίσει συζήτησει γύρω από το θέμα αυτό. Στο χωριό νομίζω υπάρχουν από καιρό οι τάσεις εκείνες που ζητούν κάτι νέο. Επειδή λείπω χρόνια ίσως να κάνω και λάθος, αλλά...
μαγκες τουρνουα σαν εκεινα δεν ξαναγινονται.ηταν προσωπικη δουλεια κ μερακι!!οτι κ να κανει ο fotoδημαρχος(τουρνουα 5χ5) που δεν προκυτε να κανει,θα ειναι απλως μια 'κακια' φωτοτυπια...
Σωστά. Δε φτάνει μόνο η σκέψη κάπου βαθιά στο μυαλό η οποία κινδυνεύει να γίνει απωθημένο...
Ένα φεστιβάλ μουσικής. Να η ιδέα:
Απο συναυλίες έχουμε μπόλικες στην Καρδίτσα. Ακριβές παραγωγές, ακριβοθώρητα θεάματα.'Η ακόμή και συναυλίες πολύ αξιόλογων μουσικών. Αλλά σε όλα αυτά ξεχωρίζει όχι το ταλέντο ή σκηνική παρουσία του τάδε καλλιτέχνη, η μουσική ποιότητα των δημιουργών αλλά κυρίως η παθητικότητα της μάζας που μετατρέπεται σε κοινό πριν, κατά τη διάρκεια και μετά το θέαμα. Πόσο ωραίο και γόνιμο θα ήταν αντί για δέκτες να είχαμε συνδιαμορφωτές της μουσικής δημιουργίας. Όχι παράσταση, διάθεση του μουσικού- ή ευρύτερα καλλιτεχνικού- προϊόντος. Ας προσεγγίσουμε όσο το δυνατόν έναν ουσιαστικό μουσικό διάλογο. Δεν είναι αναγκαίο να έχει κανείς γνώσεις μουσικής. Η συμμετοχή δεν θα είναι απαραίτητα μουσική. Υπάρχουν πάρα πολλοί τρόποι έκφρασης. Η μουσική θα είναι η αφορμή, ο αρχικός δίαυλος επικοινωνίας. Το υλικό πλούσιο. Και δεν χρειάζετι να πάμε μακριά. Η μουσική του τόπου μας, η δημοτική μουσική. Όχι βέβαια με την μουσειακή διάθεση που αντιμετωπίζεται σήμερα. Πόσοι από μας δεν βαριούνται όταν ακούν αυτό που ο συρμός έχει στολίσει με την ονομασία "νταούλια και κλαρίνα"΄; Είναι όμως ένα, όπως πολλά ανά τον κόσμο, ιδιαίτερο μουσικό είδος. Αλλά γιατί αντιμετωπίζεται από τις συνειδήσεις ως δεύτερης διαλογής καλλιτεχνική δημιουργία; Επειδή, πρώτον μαθητεύουμε σε ένα κόσμο μαζικών θεαμάτων και δεύτερον όταν η συγκεκριμένη μουσική δημιουργία ενσωματώνεται στη καλλιτεχνική σφαίρα, ενσωματώνεται ως μαζικό προϊόν. Δεν είναι δημοτικό τραγούδι. Είναι η εικόνα του δημοτικού τραγουδιού όπως μας παρουσιάζεται έπειτα από το θεαματικό του φιλτράρισμα. Ακόμη και στα γλέντια μας ενυπάρχει αυτή η διαδικάσία.
Είναι αναγκαίο να ξαναδιαβάσουμε τις μουσικές μας. Αλλά εδώ καμιά διδαχή δεν θα είναι εντελώς επιτυχημένη(συγννώμη στους δασκάλους). Η αυτο-μόρφωση και συνάμα η από κοινού συνομιλία με τη μουσική θα οδηγήσει στην αφομοίωση της.
Έτσι το φεστιβάλ δεν πρέπει να περιοριστεί σε δυο-τρεις ώρες. Θα επεκταθεί στον τρόπο ζωής, στη θέαση των πραγμάτων, στην καθημερινότητα. Γιατί αντικείμενο δεν θα είναι η μουσική καθ'εαυτή. Το αντικείμενο θα είναι η επικοινωνία μεταξύ μας αλλά και με τους επισκέπτες. Κι αν θέλετε η γενικευμένη συνειδητοποίηση.
Η δημοτική μουσική αποτελεί μόνο ένα παράδειγμα. Το πεδίο δημιουργίας είναι τεράστιο. Που να συμπεριλάβουμε και άλλες μουσικές.
Η συμμετοχή μπορεί να γίνει προσεγγίζοντας το μουσικό μας θέμα μέσα από το θέατρο, την ζωγραφική, την ποίηση (η ίδια η δημοτική μουσική είναι πολλές φορές ποιητική από μόνη της) κ.α. Όμως, κι εδώ είναι το πιο ενδιαφέρον σημείο για μένα, να προσεγγιστεί και με αυτοσχεδιασμούς τη στιγμή που θα γεννιέται, όταν θα παίζουν οι μουσικοί. Το ιδανικό θα ήταν όλοι μαζί να φτιάχναμε μουσική.
Όλο αυτό μπορεί να είναι πολύ μακρινό. Μια καλή αρχή θα ήταν όμως να ρίξουμε διαφορετικές ματιές στη δημοτική μουσική, να μπλέξουμε άλλα είδη, διοργανώνοντας μουσικά διήμερα,τριήμερα με συγκροτήματα όπως οι Mode Plagal, οι Human Tuch, Οι Χειμερινοί Κολυμβητές που κατα καιρούς μελετούν,διασκευάζουν και εξελίσσουν δημοτική μουσική από όλη την Ελλάδα και από πιο μακριά. Να έρθουν επίσης και ερασιτέχνες μουσικοι που έχουν να δώσουν κάτι στον τομέα αυτό.(Ας σκεφτούμε πόσοι γηραιοί από το χωριό τραγουδούν αντάρτικα. Μιας που το θυμήθηκα τι γαμάτες πολυφωνίες κάνουν οι άνθρωποι...)
Ας γίνουμε επιτέλους κοινωνοί του απέραντου πολιτισμικού μας πλούτου. Του πολιτισμικού πλούτου όλου του κόσμου. Και εν τέλει συμπορευτές και αδέρφια επί της ουσίας...
Η εσωστρέφεια είναι κακός σύμβουλος, όταν όλα πρέπει να αρέσουν σε όλους/ες. Η άποψη γίνεται χυλός και νομίζουμε ό,τι ταιριάζει σε οποιοδήποτε πλαίσιο.
Ας ανοίξουμε λίγο τις πόρτες να μπει και διαφορετικός κόσμος, φρέσκος αέρας!
Φυσικά το τι θα γίνει δεν θα εξαρτηθεί από καμιά άποψη. Δεν θα είναι η εξ' ολοκλήρου μεταφορά της ιδέας στην πράξη. θα προκύψει μεσα από τις καταστάσεις και θα είναι, έστω και ασυνείδητα, ένα συλλογικό προϊόν χωρις κάποιο αυστηρά καταρτισμένο σχέδιο από την αρχή. Και σίγουρα μακριά οι οποιεσδήποτε δημοτικές αρχές, αλλιώς θα νεκρώσει το εγχείρημα όσο καλοπροαίρετα κι αν αρχίσει. Πρέπει να θεσμιστεί κοινοτικά και όχι να θεσπιστεί εξουσιαστικά. Το Τουρνουά ίσως να το προσέγγισε αυτό(την κοινοτική θέσμιση).
βλεπω τον 'βαστακια' να παιρνει το πρωτο βραβειο!!
Η πρόταση του hamachein παραπέμπει σε ένα ιδιαίτερο μουσικό festival. Πολύ έξυπνη σαν σύλληψη. Να πρσθέσω ότι δεν είναι απαραίτητο ίσως να γίνεται το ίδιο γεγονός κάθε χρόνο. Θα μπορούσε να γίνεται κάτι εναλλάξ με κάτι άλλο (ανά δύο χρόνια) θεσμικά διαφορετικό. Χαίρομαι πάντως που υπάρχουν ιδέες. Μπρούμε να έχουμε και ζύμωση;
Μάνθος
MANΘΟ,ΚΑΛΑ ΤΑ ΛΕΣ.ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΑ ΣΥΖΗΤΟΥΣΑΜΕ.ΚΑΙ ΓΟΝΙΜΟΣ Ο ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΔΩ.ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΩΣ ΚΑΤΙ ΠΑΕΙ ΝΑ ΞΥΠΝΗΣΕΙ ΤΗ ΣΕΚΛΙΖΑ ΑΠΟ ΤΟ ΛΗΘΑΡΓΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΠΕΣΕΙ.ΟΧΙ ΟΜΩΣ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ,ΑΛΛΗ ΚΡΙΤΙΚΗ!ΑΣ ΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΣΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ!ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ ΚΑΙ ΕΓΩ!
το συμπερασμα ειναι οτι το χωριο μας εχει ελειψη ηγεσιας.ολοι δηλωνουν στρατιωτες,θελουν την αλλαγη,το κατι καλυτερο αλλα λειπει ο ΄μπροσταρης΄.κατι αναλογο ειχε συμβει οταν ΄΄επεσε΄ η ιδεα για τουρνουα.βρεθηκαν οι ηγετες κ εμεις τους ακολουθησαμε,για το καλο του τοπου μας.κ βγηκε κατι πολυ καλο,ανθισε ο τοπος μας.υπαρχουν ηγετες,αλλα οι πολιτικες πεποιθησεις ΄πολλων λιγων΄΄δεν τους αφηνουν να βγουν μπροστα
Συμφωνώ με τις διαπιστώσεις του "νονού".
Μερικές φορές είναι πιο εύκολο να είσαι στρατιώτης, πιο βολικό. Μια στασιμότητα δηλαδή, περιμένοντας τον Ένα.
Μήπως Ένας-Ένας κάποιοι εγκαταλείπουν την προσπάθεια; Μήπως Ένας-Ένας αποχωρούν από την κατάσταση; Μήπως Ένας-Ένας ιδιωτεύουν απογοητευμένοι;
Αν και μικρός έχω παρατηρήσει, όπως είπαν και προλαλλήσαντες, πως το χωριό μας έχει έλλειψη ουσιαστικής "ηγεσίας". Στη σήμερον ημέρα πιστεύω πως είναι δύσκολο να κάνει κάποιος το επόμενο βήμα απο εκεί που είχε σταματήσει κάποιος άλλος τα δικά του. Ο δήμος κάνει τα δικά του, ΔΙΧΩΣ να υπάρχει ένας υπεύθυνος, ένα άτομο που να έχει πραγματικό διάλογο ΔΙΧΩΣ παρεξήγηση. Είναι γεγονός πως οι Σεκλιζιώτες ε΄χουν πέσει σε έναν βαθύ ύπνο που δεν τους ενδιαφέρει για τον τόπο τους. Χειροπιαστά παραδείγματα α) Το νεκροταφείο, κάμποσα χρόνια πριν την μεταφορά συζητιέταν στα συνέδρια του δήμου, και μερικοί που είχαν κάποια αντίδραση όποια και να είχαν δικαίωμά τους αντέδρασαν μετα την μεταφορά... β)Προ ολίγον ημερών στο συνέδριο του δήμου συζητήθηκε η κατασκευή των δρόμων εντός του χωριού, ήταν κανένας εκεί να πεί την άποψή του;, να εκφράσει κάτι που θέλει να δει να γίνεται στο τόπο του;.
Αν αλήθεια κάποιος νοιάζεται γιατο χωριό του, δεν μένει στα λόγια, προχωράει και στην πράξη. Αν υπάρξει οποιοσδήμποτε που να κάνει κάτι αμέσως θα τον κατακρίνουν.
Αλήθεια ποιος πιστεύει οτι το χωριό θα προεδεύσει, ΔΙΧΩΣ να υπάρξει παρέμβαση απο του δημότες;
Αν όλοι μας που γράφουμε σε αυτό το blog βγούμε μια μέρα στην πλατεία και καλέσουμε τους υπόλοιπους δημότες να έρθουν σε μια συγκέντρωση ετσι ούτος ώστε να ξαναζωντανέψει το χωριο, δεν θα ήταν μια κίνηση αφύπνισης;
Τέλος, σας καλώ την 24/12 που ο δήμος κάτι οργανώνει, στην πλατεία, να πιάσει το μικρόφωνο και να θέσει τα πραγματικά προβλήματα που έχουν διατυπωθεί σε αυτό το blog σε σχέση με το χωριό.
Ο τολμόν πάντα νικά...
Μπράβο 17Ν.
Αν και μικρός όπως λες βλέπω στα γραφόμενά σου μία πραγματική αγωνία για το χωριό σου.
Δεν είμαι από το χωριό σου αλλά γνωρίζω αρκετά πράγματα.
Οι "μεγάλοι" του Καλλιθήρου δυστυχώς δεν ασχολούνται με το χωριό τους.
ΚΡΥΒΟΝΤΑΙ!!!!
Περιμένουν σωτήρες τύπου Τσαντήλα και κατά τα άλλα το καφενείο νάναι καλά. Εκεί δεν παίζονται. Τι ιδέες, τι οράματατα, τι προτάσεις, εκεί τα λύνουν όλα.
Φίλε 17Ν είμαι σίγουρος ότι στο Καλλίθηρο υπάρχουν και άλλοι νέοι με τις ίδιες ανησυχίες με σένα. Οργανωθείτε ανεξάρτητα, μακριά από κοματικά καπελώματα και διεκδικείστε το μέλλον του χωριού σας μέσα από αναπτυξιακά έργα που θα κρατήσουν τους νέους στο χωριό σας και όχι με βρύσες και αγάλματα.
Φίλε Ανώνημε το Ψευδώνυμό μου δεν είναι 17Ν(Νοέμβρίου)αλλά σκέτο 17. Αν παρακολουθούσες το blog θα έβλεπες από που προέκυψε...
ποιός έλεγε: < πλαλάτε ουλοι ηρθε ο Μάκος>
που είναι οι φοιτητές;
οι φοιτητες ειναι "μακρυα"...οταν με το καλο γυρισουμε....!!!!
Δημοσίευση σχολίου