14.12.10

reflections

 ...
-Ε καβάκια μαύρα, φώναζα, κι εσείς γαλάζια δέντρα τι ξέρετε από μένα;
-Θόη θόη θμος
- Ε; Τι;
- Αρίηω ηθύμως θμος
- Δεν άκουσα τι πράγμα;
- Θμος θμος άδυσος

Ώσπου τέλος ένιωσα
κι ας πα΄ να μ΄ έλεγαν τρελό
πως από ΄να τίποτα γίνεται ο Παράδεισος.


Ὀδυσσέας Ἐλύτης, Το Φωτόδεντρο Και Η Δέκατη Τέταρτη Ομορφιά

[Συμβαίνει καμιά φορά και στη Σέκλιζα τα πράγματα να μοιάζουν παραμυθένια.]

Δεν υπάρχουν σχόλια: