27.2.11

"χειμωνιάτικος έρως!"

και ετέρα απαγωγή
Σέκλιζαν: [νέος] ετών 20 και [νέα] ετών 22 Μαΐων. Το νεανικόν τούτο ζεύγος έτρεφεν από πολύν χρόνον ερωτικό πάθος μεταξύ τους, μέχρις ότου χθες απεφάσισε να δώση τέλος εις τα ερωτικάς περιπέτειας που λαμβάνουν χώραν έξω εις τους αγρούς.
(εφημερίδα Θεσσαλική Φωνή, 17 Φεβρουαρίου 1932)

Εποχή του Μεσοπολέμου και νέοι, νέες αποφάσιζαν να ενώσουν τις ζωές τους. Πώς;!

ΑΠΑΓΩΓΑΙ
Παρουσιάσθησαν χθες εις τον Εισαγγελέαν και εζήτησαν την άδειαν της νομίμου ενώσεώς των τα αλληλαπαχθέντα ζεύγη: [νέος] ετών 19, [νέα] ετών 23 κάτοικοι Σεκλείζης [...] 
έλαβον τη σχετικήν άδεια.
(εφημερίδα ΚΑΡΔΙΤΣΑ, 14 Φεβρουαρίου 1934)

Ακόμα ο Άγιος Βαλεντίνος ήταν άγνωστη λέξη.

24.2.11

θα σε δω στο ...συμβούλιο!

Το πετρέλαιο θα πωλείται 83-90 λεπτά κι η αμόλυβδη 1,60-1,80 €, η πόλη ChristChurch της Νέας Ζηλανδίας κατέρρευσε, ένα παγόβουνο διαλύθηκε στη λίμνη Τάσμαν, η Λιβύη φλέγεται, σχολεία και στρατολογικά γραφεία συγχωνεύονται, η βροχή δε λέει να σταματήσει... κι ο δήμος Καρδίτσας θυμήθηκε να συνεδριάσει την τελευταία μέρα του κουτσού μήνα. 
Σημειώσαμε κάποια ανάμεσα σε 44 θέματα:

"Συζήτηση και λήψη απόφασης σχετικά με επιβολή Τέλους Ακίνητης Περιουσίας (ΤΑΠ) σε όσες Τοπικές Κοινότητες του Δήμου Καρδίτσας δεν έχει επιβληθεί με ενιαίο συντελεστή 0.25%"

Θα γίνει συζήτηση και για ΘΕΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ:
  • 10 εργάτες καθαριότητας, 3 οδηγοί απορριμματοφόρων, 1 χειριστής γκρέιντερ και 1 χειριστής JCB με σύμβαση χρονικής διάρκειας οκτώ (8)  μηνών
  • 40 εργάτες στο Τμήμα Πρασίνου, διάρκειας 2 μηνών
  • Υδρονομείς 
αλλά και ...
"Συζήτηση και λήψη απόφασης σχετικά με έγκριση προμελέτης που αφορά τη σύνταξη της αρχιτεκτονικής μελέτης για την κατασκευή μικρής κτιριακής εγκατάστασης στο πεδίο προσγείωσης ελαφρών αεροσκαφών στην Τοπική Κοινότητα Μυρίνης".

Μην ξεχνάτε πως το δημοτικό συμβούλιο μεταδίδεται live στην ιστοσελίδα του δήμου.
Δευτέρα, 28 Φεβρουαρίου, ώρα 18:00

21.2.11

S, όπως Σεκλιζιώτης

Σεκλιζιώτες πολλοί. Κάποιοι, μάλιστα, το φέρουν τόσο καμάρι που το έχουν κι επώνυμό τους, ακόμα κι αν δεν κατάγονται από τη Σέκλιζα. Έτσι κι ο Σταμάτης Σεκλιζιώτης, γεωπόνος και αρχιτέκτονας τοπίου, που ζει και δραστηριοποιείται, με την ομάδα "s" [team-s] στας Αθήνας.
Μιλά για "πάρκα τσέπης ..." εντός τσιμεντένιων θηρίων στις μεγαλουπόλεις, ιδρυτικό στέλεχος των "Γεωπόνων του Κόσμου" κλπ κλπ.

11.2.11

-Πού 'σαι ρε Γιαταγάνα;!

Τι να τους κάνεις;
Τερτίπης, Λάιος, Μιμίκος, Ισχόμαχος, Γαλλής, Κοντογιάννης, Σούτσος, Δαμίτσας, αδελφοί Ζουλούμη, Κουσόπουλος, Τζαβάρας, Ραχιώτης, Σταθόπουλος, Ζαρκάδας, Θεοδώρου, Βούλγαρης, Παπαϊωάννου, Βαλατσαίοι, Σισμάνης, Καλαμάρας, Καμάρας, Λαλιώτης, Παπαλέξης, Τζερεμές, Μάστωρας, Ζούτσος, Δεδούσης, Αλεξανδρής, Βασαρδάνης, Φιλάρετος και τόσοι άλλοι ...
Με τους γκράδες μουντζούρωσαν το πρόσωπο του Χασάν-πασά στο λόφο του Αη-Θανάση.
Ένας ήταν, όμως, ο Ηρακλής Γιαταγάνας, που άρπαξε την τουρκική σημαία και αργότερα την παρουσίασε "εις την βασίλισσαν"  Όλγα.

Για να μη νομίζει ο Επαμεινώνδας Κυριακίδης (αυτόπτης μάρτυρας) ότι στο βιβλίο του "Εξιστόρησις Γεγονότων Τινών Προς Συμπλήρωσιν Των Σελίδων Της Θεσσαλικής Επαναστάσεως του Έτους 1878" τα κατέγραψε όλα...
 ...όπως λέει κι ο ίδιος.

[ευχαριστούμε τον Sp. για την πληροφορία]

9.2.11

ακόμα δεν είδαμε τίποτα



Όταν η δημόσια σφαίρα γίνεται πιο υβριδική, στο facebook.

4.2.11

επιχείρηση "νταμάρι"

Όταν δύει ο ήλιος, η σκιά τού λόφου στοχεύει στο «δίδυμο» λόφο.
Η κορυφή του με τις βραχώδεις φωλιές γερακιών έμοιαζε πρόκληση στα παιδικά μας μάτια. Τότε που αναζητούσαμε και εντοπίζαμε με ευκολία τη γριά που κορόιδεψε το Μάρτη κι εκείνος την πέτρωσε. Ορθός βράχος που κομματιάστηκε και τα απομεινάρια του, λιθάρια που τρίφτηκαν, θρυμματίστηκαν όπως οι παιδικές μας μνήμες και γίνανε χαλίκια, χώματα στις πληγές μας, καθώς τολμούσαμε την πρώτη αναρρίχηση.
Από πολύ νωρίς, στα χρόνια του ’30 και πιο πίσω, χωριανοί μας αντιλήφθηκαν την αξία που είχαν οι πέτρες στο Ζυγό και τις κουβαλούσαν, ιδιωτικά, με τα κάρα τους στην πόλη για να τις πουλήσουν ως δομικό υλικό.
Μετά τον εμφύλιο και την «κατάσταση» εμφανίστηκαν «εταιρίες» εκμετάλλευσης της πέτρας.
Η γη σε μια άλλη εκδοχή χρήσης και εκμετάλλευσής της. Οι αγρότες έγιναν εργάτες. Η βιοτεχνική / βιομηχανική όψη της ιστορίας μας, πριν έρθει η καλλιέργεια του βαμπακιού. Και το βουνό άρχισε να σώνεται, να τρώγεται σιγά σιγά, θρέφοντας τη μικρή κοινότητα. Εκμετάλλευση φυσικού πλούτου και ανθρώπου από τον άνθρωπο.
Έτριζε ο τόπος, όταν άρχιζαν τα φουρνέλα στα νταμάρια, ως τα χρόνια του ‘80. Ό,τι πιο φυσικό στην καθημερινότητά μας. Στέκουν, πλέον, τα κτίρια μνήμες παρατημένες, αντιμνήμη για κάποιους που ακόμα και με βαριές σπάζανε τις πέτρες ή έτρεχαν, όταν άναβε το φιτίλι: Αφεντικά, ιδρώτας, σκόνη, καρότσι, μεροκάματο, σπαστήρας, ψωμί και δουλειά. Πολλή δουλειά για όλους κι όλες: ανειδίκευτους έφηβους και γυναίκες. Ατυχήματα: Ένας νεκρός και κάνα-δυο τραυματισμένα κορμιά.
Εταιρίες εκμεταλλεύονταν την πέτρα (ως και τρεις ταυτόχρονα), ενώ η κοινότητα έλεγχε (;) το κοκκινόχωμα που έφτανε σε όλο το νομό με φορτηγά αυτοκίνητα, αφήνοντας πίσω στο βουνό κόκκινες ρωγμές και μεγάλες άσπρες τρύπες.
Κι ύστερα, αποφασίστηκε να σταματήσει το νταμάρι να ξερνάει πέτρες. Η ποιότητα της πέτρας δε βόλευε τις εταιρίες. Φουρνέλα τέλος. Νέες λέξεις: ‘κατοικημένη περιοχή’, ‘ποιότητα ατμόσφαιρας’, ‘αιωρούμενα σωματίδια’, ‘σκόνη ανατινάξεων’, ‘στατικότητα κτιρίων’, ‘περιβάλλον’, ‘ηχορρύπανση’.
 
Και τι θ’ απογίνει τούτο το ταλαιπωρημένο βουνό; Ανενεργοί κρατήρες έμειναν, ν’ αλλοιώνουν αισθητικά το τοπίο και μια κόκκινη αγκαλιά στους πρόποδες, πρόσφορη σε παράνομη αμμοληψία.
Φράσεις κλειδιά: «Αποκατάσταση Ανενεργών Λατομείων Αδρανών Υλικών» / «Οικολογική Αποκατάσταση Εγκαταλελειμμένων Λατομείων»

Τώρα που μεγαλώσαμε και δε γίνονται εύκολα οι σκέψεις μας πουλιά για να πετάξουν στον ουρανό του χωριού, ψηφιακοί μάγοι, μηχανές, αναλαμβάνουν να το κάνουν. Η Σέκλιζα ορίζεται από δυο μουντζούρες στον υβριδικό χάρτη. Δυο λατομεία, δυο πληγές ανοιχτές: η μια βορειοδυτικά (Γούβα) κι άλλη νοτιοανατολικά (Ζυγός).

[το κείμενο δημοσιεύτηκε και στην εφημερίδα "Σέκλιζα", Γενάρης 2011, τ.4, σ.8]
[διαβάστε παλιότερο post: υπόθεση "λατομείο"]