κορονοϊός είναι θα περάσει!

Έκλεισαν και τα καφενεία, καφές στο χέρι κι επιλογή λαγκάδι από πολλούς.
Τέτοιος ήλιος σήμερα. Αμπέλια, κήποι, αυλές!
Αραιά, αραιά, μακριά κι αγαπημένοι!
Άιντε να δούμε!

ΥΓ. Προσοχή! Τα μέτρα μέτρα. Αγαπάμε τις γιαγιάδες, τους παππούδες, τα ευπαθή άτομα που θέλουμε να δούμε κι αυτό το καλοκαίρι!

by

Venia Giota Design

στη "δραγασιά"

Συνεχίζοντας το φωτορεπορτάζ, κι από το λαγκάδι στην τοποθεσία "δραγασιά", απ' όπου έβλεπε και σφύριζε ο "αγροφύλακας" όσους μπαίναν στα ξέφραγα αμπέλια...
Από το 2008 στέκει ο "αντάρτης" (ούτε δραγάτης ούτε κυνηγός!) και ένας χωματόδρομος σε οδηγεί ανάμεσα σε κυψέλες μελισσών, αφημένες στην παρατήρησή μας.

Και πιο χαμηλά ένας κίονας από τσιμέντο: 1992, Τοπογραφικό Σημείο.

 Σημείο με ωραία, θέα...

 ...και την τρύπα στη Γούβα όλο να μεγαλώνει.

λαγκάδι Vs θέατρο 1-0

ή φωτορεπορτάζ σε δάσος βελανιδιάς,

 

,όπου φύτρωσε ένα μουχλιασμένο, παρατημένο τσιμεντένιο, λεηλατημένο, άδειο, αχρησιμοποίητο κτίριο

 

που σου κρύβει κάποιες κερκίδες θεατών, σκηνή με εξαιρετική ακουστική (να χαίρεσαι ν' ακούς τη φωνή σου)

 και τις βάσεις για προέκταση.

Αλήθεια,

ως προς τι τόσο τσιμέντο, τόσα οικοδομικά υλικά;

Πρόκειται ποτέ να χρησιμοποιηθεί ως χώρος πολιτισμού;

Παραίτηση, υγρασία, καταστροφή, απογοήτευση, πίκρα.

Ευτυχώς η φύση κυριαρχεί στο χώρο, έναντι του ανθρώπινου.