29.12.20

η αιωνιότητα της βελανιδιάς

 Το δάσος βελανιδιάς στο λαγκάδι μας θυμίζει πως τα δέντρα μπορούν να ξεπεράσουν τους αιώνες και να δούνε στη σκιά τους ζωές πολλών ανθρώπων να περνούν ως και να επαναλαμβάνονται σε κύκλο.

Το δέντρο της βελανιδιάς χρειάζεται πολλά χρόνια μέχρι να φτάσει να παράγει καρπό. Φανταστείτε πόσων χρόνων είναι τα δέντρα του δάσους. Νεαρά δέντρα, όμως, βλέπουμε; Ανανεώνεται ο πληθυσμός;

Ανάμεσα στα πεσμένα φύλλα παρατηρεί κανείς νεαρά φυτά που προσπαθούν να μεγαλώσουν. Θα γλιτώσουν μάλλον από τα ζώα που πια δε βόσκουν στο χώρο, αλλά ίσως θυσιαστούν παρέα με τα ψηλά χορτάρια τον Μάιο για να γίνει ο χώρος επισκέψιμος. 

Προφανώς χρειάζεται κάποιο σχέδιο που δεν υπάρχει (;!)

Είπα να τραβήξω ένα νεαρό φυτό, να το βάλω σε μια γλάστρα στο σπίτι. Δεν ξεκουνιόταν με τίποτα. 

Και ποιος να θέλει μια βελανιδιά στον κήπο του; Στο πάρκο; Στην πλατεία; Σε ένα δημόσιο χώρο; (Είναι μία στο δρόμο προς το Κοιμητήριο, σχετικά νεαρή για το είδος της: μνημείο φύσης!) Αργεί, χρόνια πολλά για να μεγαλώσει κι έχει τεράστιο ριζικό σύστημα. 

Έτσι κερδίζεται η αιωνιότητα;!

16.12.20

χάσαμε τον φωτογράφο του χωριού


Μια μέρα κρύα, σαν τις καρδιές των συγχωριανών που προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να του πουν το "τελευταίο αντίο", σε μια κηδεία διαφορετική, λόγω κορονοϊού.
 

5.11.20

Σέκλιζα από ψηλά!

 Καραντίνα v.2 και μαζεύουμε εδώ links από λήψεις drone:

1

2

3

18.5.20

παραίτηση Ντελή από το Δημοτικό Συμβούλιο

Με έκπληξη διαβάσαμε σήμερα στον ηλεκτρονικό τύπο την παραίτηση του δημοτικού συμβούλου και επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης Γιάννη Ντελή. [ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗΣ].
Ωστόσο, αλήθεια είναι πως τις τελευταίες μέρες μπροστά βγαίνει με δημοσιεύματα και καταγγελίες η Άλκηστη Κολοκύθα, δημοτική σύμβουλος της ίδιας παράταξης (Ντελή, πρώην Αλεξάκου): [30 Απριλίου],  [6 Μαΐου], [18 Μαΐου]
Θα είναι η Άλκηστη η επόμενη επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης;

Ενδιαφέρουσα η συνέχεια...

3.4.20

η πλατεία περιμένει...

...η φύση όχι.

Αλήθεια είναι πως έτσι έρημο το χωριό, με τα χορτάρια να μεγαλώνουν στα παρτέρια της πλατείας, αρχίζεις να νιώθεις πως κάτι άλλαξε, μια εγκατάλειψη του δημόσιου χώρου.



Μου 'ρθε να τραγουδήσω: "άδεια η πόλη, πού πήγαν όλοι;"


14.3.20

κορονοϊός είναι θα περάσει!

Έκλεισαν και τα καφενεία, καφές στο χέρι κι επιλογή λαγκάδι από πολλούς.
Τέτοιος ήλιος σήμερα. Αμπέλια, κήποι, αυλές!
Αραιά, αραιά, μακριά κι αγαπημένοι!
Άιντε να δούμε!

ΥΓ. Προσοχή! Τα μέτρα μέτρα. Αγαπάμε τις γιαγιάδες, τους παππούδες, τα ευπαθή άτομα που θέλουμε να δούμε κι αυτό το καλοκαίρι!
https://www.facebook.com/photo/?fbid=129992628566379&set=a.109608893938086

by

11.3.20

στη "δραγασιά"

Συνεχίζοντας το φωτορεπορτάζ, κι από το λαγκάδι στην τοποθεσία "δραγασιά", απ' όπου έβλεπε και σφύριζε ο "αγροφύλακας" όσους μπαίναν στα ξέφραγα αμπέλια...
Από το 2008 στέκει ο "αντάρτης" (ούτε δραγάτης ούτε κυνηγός!) και ένας χωματόδρομος σε οδηγεί ανάμεσα σε κυψέλες μελισσών, αφημένες στην παρατήρησή μας.


Και πιο χαμηλά ένας κίονας από τσιμέντο: 1992, Τοπογραφικό Σημείο.

 Σημείο με ωραία, θέα...
 ...και την τρύπα στη Γούβα όλο να μεγαλώνει.

10.3.20

λαγκάδι Vs θέατρο 1-0

ή φωτορεπορτάζ σε δάσος βελανιδιάς,
 
,όπου φύτρωσε ένα μουχλιασμένο, παρατημένο τσιμεντένιο, λεηλατημένο, άδειο, αχρησιμοποίητο κτίριο


 

που σου κρύβει κάποιες κερκίδες θεατών, σκηνή με εξαιρετική ακουστική (να χαίρεσαι ν' ακούς τη φωνή σου)
 και τις βάσεις για προέκταση.

Αλήθεια,
ως προς τι τόσο τσιμέντο, τόσα οικοδομικά υλικά;
Πρόκειται ποτέ να χρησιμοποιηθεί ως χώρος πολιτισμού;
Παραίτηση, υγρασία, καταστροφή, απογοήτευση, πίκρα.

Ευτυχώς η φύση κυριαρχεί στο χώρο, έναντι του ανθρώπινου.













5.1.20

η Μελίνα στον Σταυρό

Τη λένε Μελίνα -μισή Σεκλιζιώτισσα- και είναι η πρόεδρος της Κοινότητας Σταυρού.
Με χαρά διαβάζουμε πως "άλλαξε όψη ο Σταυρός" και της ευχόμαστε δύναμη, υγεία και συνέχεια του έργου.

Επισκεφτείτε την προσωπική της σελίδα.

4.1.20

ήπια κατολίσθηση


Θα σωθούμε από την κατολίσθηση*, λέει: "το φαινόμενο είναι [...] ήπιο. Ωστόσο [δόθηκαν] οδηγίες για τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να αντιμετωπιστεί."


https://www.karditsapress.gr/%CE%B5%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B7/19-%CE%BA%CE%B1%CF%81%CE%B4%CE%B9%CF%84%CF%83%CE%B1/30212-%CE%B1%CF%85%CF%84%CE%BF%CF%88%CE%AF%CE%B1-%CE%BB%CE%AD%CE%BA%CE%BA%CE%B1-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%83%CE%B8%CE%AE%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CF%83%CE%B5-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CF%86%CF%8D%CE%B3%CE%B9-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%AF%CE%B8%CE%B7%CF%81%CE%BF?fbclid=IwAR1aDUqYCF_YOpQ1VL837HdqEqCPHUu33C6bcpGYjIxz7S7Ll325CpARJcw#.XhBzFs64r_0.facebook

__________________

*Υποψιαζόμαστε πως μιλούν για κάποιο βράχο / κοτρόνι στη βορινή πλαγιά του Αη-Θανάση.

3.1.20

"Έξω των ορίων: τόποι εξορίας στην Ελλάδα"

Μια ιδιαίτερη εργασία, στα πλαίσια της ολοκλήρωσης των σπουδών της στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών της Πολυτεχνικής Σχολής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, (συν)εκπόνησε η Ήρα Κολοκύθα: "Έξω των ορίων: τόποι εξορίας στην Ελλάδα".

Δημοσιοποιούμε τον σύνδεσμο της αδημοσίευτης εργασίας και μπορείτε να την διαβάσετε ψηφιακά, κάνοντας ΚΛΙΚ στην παρακάτω εικόνα:

https://issuu.com/evisoul/docs/_____________________________pagenumber__1_-pages-?fbclid=IwAR3YLiCT1h3SwqxMvBd2KWcSgjGjR3FxfpKGPaRpGAnTmCQ5Dz_l6NyMiI0