2.5.23

Ας αφήσουμε τη φύση μόνη της

 Δε θέλω να σας χαλάσω την πρωτομαγιάτικη διάθεση, το χαμόγελο που τσάκισε λίγο το άνω χείλος σας. Πολλά περάσαμε αυτά τα χρόνια που σκοτείνιασαν την ψυχή μας: σαν πλανήτης, σαν χώρα, σαν περιοχή, σαν κοινότητα.

Αλλά, είναι σαν πικραμύγδαλο οι φωτογραφίες, το αποτύπωμα του χρονικού μας περάσματος από αυτό τον τόπο. Ίσως να είναι και η εικόνα τού σήμερα στον τόπο /χώρα που ζούμε: #ρημαδιό.






21.4.23

Ούτε 800

 Ανακοινώθηκε η απογραφή του 2021 (δύο χρόνια πιο μετά). Καλλιθηρο, Σέκλιζα, όπως να το πεις: 797. Αρνητικότατο ρεκόρ. Αν δείτε τον παρακάτω πίνακα, όταν ξαναείχε το χωριό 800 κατοίκους, είχε μπόλικα παιδιά. Τώρα;;;

Άρα, 2031 περιμένουμε 700;

https://sekliza.blogspot.com/2021/03/blog-post.html

26.4.22

Πάσχα 2022

 Μετά από δυο χρόνια Covid, το Πάσχα έφερε κόσμο στο χωριό. Γέμισαν αυτοκίνητα οι δρόμοι, γέμισαν τα σπίτια και οι αυλές ανθρώπους.

Ένας καιρός υπέροχος και κοινωνιολογικές παρατηρήσεις, μιας και πλέον είμαστε για τα καλά στη δεκαετία του 2020:

-Αυξάνονται συνεχώς οι εκτάσεις φωτοβολταϊκών αλλά και αμπελιών και μειώνονται οι εκτάσεις βαμβακοκαλλιέργειας.

-Αυξάνονται συνεχώς και εμπλουτίζονται τα καταστήματα στον κεντρικό δρόμο / δημοσιά Σέκλιζα-Ραχούλα (7;). Με συνέπεια να μετατοπίζεται η κεντρική κίνηση της πλατείας προς τα ανατολικά και να διασκορπίζεται κατά μήκος του κεντρικού δρόμου.

-Για άλλη μια φορά διανύουμε, ως Κοινότητα, περίοδο αγρανάπαυσης (ελέω πανδημίας) των συλλογικοτήτων της. Άραγε, ποια Ομάδα, ποια συλλογικότητα θα καταφέρει να βάλει τη σφραγίδα της στη νέα αυτή δύσκολη δεκαετία;

-Μια δεκαετία που όπως φαίνεται θα αποκαλύψει τη δραματική μείωση του μόνιμου πληθυσμού και την υπογεννητικότητα (σύμφωνα με τα γενικότερα στοιχεία για τον νομό Καρδίτσας αλλά και τη δύναμη του Νηπιαγωγείου-Δημοτικού σχολείου).

27.1.22

στο κάστρο

 Έχουμε κάστρο.

Το βυζαντινό κάστρο που απομεινάρια του βρίσκονται στον λόφο του Αγίου Αθανασίου είναι φτιαγμένο από πέτρες της αρχαίας Ακρόπολης και πέτρες του που λείπουν έχουν γίνει θεμέλια τωρινών σπιτιών καθώς και τοίχοι του σχολείου μας.

Δείτε ένα ενδιαφέρον λινκ σχετικά με το κάστρο και παρακολουθήστε το βίντεο με λήψη drone.


27.10.21

οι φυλακισμένες

Αυτή τη φωτογραφία την έχουμε μεταξύ μας τιτλοφορήσει: οι φυλακισμένες*.


Πρόκειται για ένα μνημείο τοπικής γυναικείας αντίστασης στους Γερμανούς κατακτητές. Διαβάζουμε στο βιβλίο του Απόστολου Στρογγύλη Η Καρδίτσα στην Αντίσταση:

Καλοκαίρι 1944

Μια Τετάρτη στην εβδομαδιαία αγορά, έγινε η μεγάλη κινητοποίηση των γυναικών στην πόλη, από τα κάπως γειτονικά χωριά μας. Επικεφαλής ήταν νέες κοπέλες, γύρω στα είκοσι χρονών. Γύρω τους πλήθος γυναικών από Σέκλιζα, Ραχούλα, Παλιόκαστρο και άλλα χωριά.

Η μεταμφίεση με καραγκούνικες στολές και η χρησιμοποίηση ψεύτικων ονομάτων δε βοήθησαν, γιατί κάποιοι συγγενείς τους από διπλανό χωριό της Σέκλιζας γνώρισαν κάποιες Σεκλιζιώτισσες και τις συνέλαβαν.

Τις συνέλαβαν όλες τις γυναίκες την ώρα που έδιναν στις γερμανικές αρχές κατοχής το υπόμνημα με τα αιτήματά τους.

-Να δοθούν στον κόσμο που πεινάει τα τρόφιμα που στέλνει ο Ερυθρός Σταυρός.

-Να σταματήσει η τρομοκρατία!

-Όχι στην επιστράτευση Ελλήνων πολιτών για καταναγκαστική εργασία σε γερμανικά στρατόπεδα.

Τις γυναίκες τις έκλεισαν στις φυλακές της Καρδίτσας και τις κράτησαν ομήρους ως την απελευθέρωση. Η απόδραση των γυναικών έγινε την νύχτα που οι Γερμανοί εγκατέλειπαν την Καρδίτσα: 1η Σεπτέμβρη 1944.

Ένας από τους Έλληνες φρουρούς που κρατούσε τα κλειδιά της φυλακής, για να σώσει το δικό του κεφάλι, αφού έβλεπε πως οι Γερμανοί έφευγαν πια, αποφάσισε να τα "παίξει" όλα για όλα. Ξεκλείδωσε την πόρτα της φυλακής, μπήκε στους θαλάμους και είπε στους φυλακισμένους να είναι ψύχραιμοι και χωρίς φασαρία να τον ακολουθήσουν και να δραπετεύσουν όλοι μαζί.

Έτσι κι έγινε. Πριν ξημερώσει, ο ίδιος και οι φυλακισμένοι βγήκαν αθόρυβα απ' τη φυλακή και έφυγαν. κρύφτηκαν όλη την μέρα και το άλλο βράδυ, αφού οι Γερμανοί είχαν φύγει, ήρθαν στο χωριό.


___________

*Ο Βασίλης Φυτσιλής, στο βιβλίο του Η Σέκλιζα στους δρόμους του αγώνα, αναφέρει μερικά ονόματα γυναικών που εικονίζονται ή όχι: Χρυσούλα Πατρίκη, Παρασκευή Φυτσιλή, Ευτυχία Μητρογώγου, Παναγιώτα Παπακώστα, Όλγα Παπαλέξη, Δάφνω Καπνιά, Χρύσω Φυτσιλή, Χρυσούλα Κολοβού, Φροσύνη και Κυριακούλα Καραγιώργου, Αγαπούλα Λαγού, Ευτυχία Φυτσιλή-Ντανοπούλου

Ο Χρήστος Παπακώστας αναγνωρίζει ως δεύτερη πάνω αριστερά τη γιαγιά του Όλγα Βαγγελού, σύζυγος Δημήτριου Παπακώστα.

Ο Θανάσης Τσιουμπλέκας αναγνωρίζει την τέταρτη όρθια από αριστερά, τη γιαγιά του (από τη μεριά της μητέρας του) Σοφία Κολοβού.

Ο Θανάσης Καραθύμιος αναγνωρίζει τη Χρύσω Φυτσιλή (αδερφή του παππού του Θανάση Καραθύμιου) την πρώτη καθήμενη κάτω αριστερά.

23.10.21

η δεσποινίς Βασιλική

 Όλοι γνωρίζαμε πως κουβαλούσε τη θλίψη, το πένθος του Ολοκαυτώματος των Καλαβρύτων. Η αγαπημένη μας δασκάλα Βασιλική Κολιοπούλου (Μοναχή Θεοφρόνη) είχε χάσει τον πατέρα της, αλλά και τον 15χρονο αδερφό της σε μία από τις εκτελέσεις των Γερμανών (13.12.43).

Στη φωτογραφία τη βλέπουμε (αριστερά) με την πενθούσα μητέρα της.





20.9.21

ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ !


 

Μπας και καθαριστεί, χρησιμοποιηθεί, αξιοποιηθεί κι αυτό: το Πάρκο Κυκλοφοριακής Αγωγής. 

Έχετε περάσει απ' έξω;

ΣΥΖΗΤΙΕΤΑΙ ΤΟ ΘΕΜΑ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ (θέμα 19)

17.9.21

"τούτο το χώμα"

[Από ανάγνωση παλιάς τοπικής εφημερίδας, πριν 87 χρόνια.]


18 Σεπτεμβρίου 1934

εφημερίδα Καρδίτσα, φύλλο 626

Αι χρεωλυτικαί δόσεις των κλήρων

Μια διαμαρτυρία κληρούχων Σεκλείζης

Μετέβη εισπράκτωρ [...]

Αρμοδίως ελάβαμεν την πληροφορίαν, ότι ειδικώς διά τους κληρούχους Σεκλείζης εδόθη εντολή να μη ασκηθή πίεσις δια την εξόφλησην των χρεών των επί του παρόντος και μέχρι της πωλήσεως των καπνών των, διότι το κύριο εισόδημα αυτών προέρχεται εκ της παραγωγής του καπνού. Ελάχιστα δε σιτηρά παράγουν ούτοι μή αρκούντα και δι' εξόφλησιν χρεών...

25.8.21

"δεν είναι και αρμοδιότητα του Δήμου"

 Ανησυχία για την τύχη της γέφυρας, μετά τον Ιανό 2020, αλλά ο Δήμος δηλώνει πως: "δεν είναι και αρμοδιότητα του Δήμου".

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΗ ΔΗΛΩΣΗ (προς το τέλος της δημοσίευσης)



13.8.21

τα πεύκα περιμένουν

Το "πεύκο" αυτό το καλοκαίρι έχει την τιμητική του στις συζητήσεις μας: εύφλεκτο, επικίνδυνο κτλ.
Αγωνία πάντα για το πεύκο και τις πευκοβελόνες που πέφτουν στη στέγη του Αγίου Αθανασίου.
Και, δυτικά του χωριού, μεγάλωσε και πύκνωσε το μικρό φυτεμένο δασάκι. Θέλει κι αυτό την περιποίησή του: για λόγους πυρασφάλειας, αισθητικής και λειτουργικής χρήσης.


είναι πολλά τα πλαστικά μπουκάλια!

 Η αμφιβολία για την ποιότητα του πόσιμου νερού έχει ανεβάσει κατακόρυφα τα τελευταία χρόνια την κατανάλωση εμφιαλωμένου νερού στο χωριό. Κι όταν το καθημερινό νερό έρχεται στο σπίτι συσκευασμένο, δημιουργείται ένα βουνό άδειων πλαστικών μπουκαλιών.

Μια καλή συνήθεια ήταν η συγκέντρωση αυτών των συσκευασιών στο χώρο του γηπέδου. Κάτι, όμως, δεν πήγε καλά τελευταία στην κεντρική διαχείριση και το βουνό μεγάλωσε.



σώστε τη γέφυρα!

 Διαμαρτυρία και συμβολικός αποκλεισμός της τραυματισμένης γέφυρας.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ



29.6.21

η "μέλισσα" δε θα έρθει στο λαγκάδι

 Τον Μάρτιο διαβάσαμε πως ο Δήμος Καρδίτσας έχει στόχο τη δημιουργία θεματικού πάρκου για τη "μέλισσα" στο Καλλίθηρο.

Όπως διαβάζουμε στην ιστοσελίδα της Αστικής μη Κερδοσκοπικής Εταιρείας "SOS Bee", που εδρεύει στην Καρδίτσα, είχε προηγηθεί (τον Φεβρουάριο) σχετική συζήτηση.

Ιούνιος και το πάρκο κατοχυρώνεται ...στο Ξινονέρι! [εδώ σχετικό δημοσίευμα]

Ή η Σέκλιζα δεν το ήθελε ή το Ζουλεφκάρι το διεκδίκησε και το κέρδισε.

5.6.21

H μάχη της Σέκλιζας (Δημοτικό Σχολείο Καλλιθήρου)

 Φέτος τη Μάχη της Σέκλιζας την τίμησε το Δημοτικό Σχολείο Καλλιθήρου με τον δικό του τρόπο.

Ακολουθήστε στο blog του...



11.5.21

το νερό δε φτάνει ως εδώ!

 Το νερό της Λίμνης Πλαστήρα για ύδρευση φτάνει ως το Ρούσσο.

Ο σχεδιασμός που γίνεται για τη Λίμνη Σμοκόβου θα το φέρνει ως το Ζαΐμι. [εδώ το δημοσίευμα και σχετικός χάρτης].

Εδώ θα μείνουμε με τη γεώτρηση. Ορατό είναι στο νέο υδραγωγείο, στον Ζυγό, το νέο (μπλε) φίλτρο.

6.3.21

Το σχολείο λιγοστεύει

 [Με αφορμή τον πρόσφατο μεγάλο σεισμό και μια συζήτηση για τη μείωση των μαθητών/μαθητριών του δημοτικού σχολείου, γράφτηκε το παρακάτω κείμενο με στοιχεία από έρευνα του ίδιου του σχολείου, καθώς και τη Wikipedia.]

Το τωρινό κτίριο ξεκίνησε το 1940 και -λόγω Β' Παγκόσμιου Πολέμου και Εμφυλίου- ολοκληρώθηκε το 1950.

 

μαθητικός πληθυσμός

πληθυσμός

χωριού

 

1930

95

περίπου 750

Αναλογιστείτε πόσα παιδιά αντιστοιχούν ανά οικογένεια!

1931

125

800

 

 

 

1940

221

967

 

 

 

 

1950

2/θέσιο: 192

περίπου 890

Μεταπολεμική &

μετεμφυλιακή περίοδος, μετανάστευση.

1959

70

 

 

 

 

1971

178

1.074

 

 

 

 

 

1981

περίπου 70

1.007

 

 

 

 

 

1991

4/θέσιο: περίπου70

1.152

 

1998

6/θέσιο

 

Καλλίθηρο: έδρα Δήμου Ιτάμου

 

 

 

 

2001

περίπου 60

1.114

 

2008

47

 

Υποσχέσεις για νέο κτίριο.

 

 

 

2010

 

 

Η οικονομική κρίση φέρνει στη Σέκλιζα παιδιά από γύρω χωριά που κλείνουν τα σχολεία τους.

2011

περίπου 60

928

 

 

 

 

2021

 περίπου 50

 



Αν το σχολείο υποβαθμιστεί σε 4/θέσιο ξανά, η νομοθεσία προβλέπει αριθμούς παιδιών που δύσκολα θα φτάσουμε για τη επαναλειτουργία του ως 6/θέσιο.  

29.12.20

η αιωνιότητα της βελανιδιάς

 Το δάσος βελανιδιάς στο λαγκάδι μας θυμίζει πως τα δέντρα μπορούν να ξεπεράσουν τους αιώνες και να δούνε στη σκιά τους ζωές πολλών ανθρώπων να περνούν ως και να επαναλαμβάνονται σε κύκλο.

Το δέντρο της βελανιδιάς χρειάζεται πολλά χρόνια μέχρι να φτάσει να παράγει καρπό. Φανταστείτε πόσων χρόνων είναι τα δέντρα του δάσους. Νεαρά δέντρα, όμως, βλέπουμε; Ανανεώνεται ο πληθυσμός;

Ανάμεσα στα πεσμένα φύλλα παρατηρεί κανείς νεαρά φυτά που προσπαθούν να μεγαλώσουν. Θα γλιτώσουν μάλλον από τα ζώα που πια δε βόσκουν στο χώρο, αλλά ίσως θυσιαστούν παρέα με τα ψηλά χορτάρια τον Μάιο για να γίνει ο χώρος επισκέψιμος. 

Προφανώς χρειάζεται κάποιο σχέδιο που δεν υπάρχει (;!)

Είπα να τραβήξω ένα νεαρό φυτό, να το βάλω σε μια γλάστρα στο σπίτι. Δεν ξεκουνιόταν με τίποτα. 

Και ποιος να θέλει μια βελανιδιά στον κήπο του; Στο πάρκο; Στην πλατεία; Σε ένα δημόσιο χώρο; (Είναι μία στο δρόμο προς το Κοιμητήριο, σχετικά νεαρή για το είδος της: μνημείο φύσης!) Αργεί, χρόνια πολλά για να μεγαλώσει κι έχει τεράστιο ριζικό σύστημα. 

Έτσι κερδίζεται η αιωνιότητα;!

16.12.20

χάσαμε τον φωτογράφο του χωριού


Μια μέρα κρύα, σαν τις καρδιές των συγχωριανών που προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να του πουν το "τελευταίο αντίο", σε μια κηδεία διαφορετική, λόγω κορονοϊού.
 

5.11.20

Σέκλιζα από ψηλά!

 Καραντίνα v.2 και μαζεύουμε εδώ links από λήψεις drone:

1

2

3

18.5.20

παραίτηση Ντελή από το Δημοτικό Συμβούλιο

Με έκπληξη διαβάσαμε σήμερα στον ηλεκτρονικό τύπο την παραίτηση του δημοτικού συμβούλου και επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης Γιάννη Ντελή. [ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗΣ].
Ωστόσο, αλήθεια είναι πως τις τελευταίες μέρες μπροστά βγαίνει με δημοσιεύματα και καταγγελίες η Άλκηστη Κολοκύθα, δημοτική σύμβουλος της ίδιας παράταξης (Ντελή, πρώην Αλεξάκου): [30 Απριλίου],  [6 Μαΐου], [18 Μαΐου]
Θα είναι η Άλκηστη η επόμενη επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης;

Ενδιαφέρουσα η συνέχεια...

3.4.20

η πλατεία περιμένει...

...η φύση όχι.

Αλήθεια είναι πως έτσι έρημο το χωριό, με τα χορτάρια να μεγαλώνουν στα παρτέρια της πλατείας, αρχίζεις να νιώθεις πως κάτι άλλαξε, μια εγκατάλειψη του δημόσιου χώρου.



Μου 'ρθε να τραγουδήσω: "άδεια η πόλη, πού πήγαν όλοι;"


14.3.20

κορονοϊός είναι θα περάσει!

Έκλεισαν και τα καφενεία, καφές στο χέρι κι επιλογή λαγκάδι από πολλούς.
Τέτοιος ήλιος σήμερα. Αμπέλια, κήποι, αυλές!
Αραιά, αραιά, μακριά κι αγαπημένοι!
Άιντε να δούμε!

ΥΓ. Προσοχή! Τα μέτρα μέτρα. Αγαπάμε τις γιαγιάδες, τους παππούδες, τα ευπαθή άτομα που θέλουμε να δούμε κι αυτό το καλοκαίρι!
https://www.facebook.com/photo/?fbid=129992628566379&set=a.109608893938086

by

11.3.20

στη "δραγασιά"

Συνεχίζοντας το φωτορεπορτάζ, κι από το λαγκάδι στην τοποθεσία "δραγασιά", απ' όπου έβλεπε και σφύριζε ο "αγροφύλακας" όσους μπαίναν στα ξέφραγα αμπέλια...
Από το 2008 στέκει ο "αντάρτης" (ούτε δραγάτης ούτε κυνηγός!) και ένας χωματόδρομος σε οδηγεί ανάμεσα σε κυψέλες μελισσών, αφημένες στην παρατήρησή μας.


Και πιο χαμηλά ένας κίονας από τσιμέντο: 1992, Τοπογραφικό Σημείο.

 Σημείο με ωραία, θέα...
 ...και την τρύπα στη Γούβα όλο να μεγαλώνει.

10.3.20

λαγκάδι Vs θέατρο 1-0

ή φωτορεπορτάζ σε δάσος βελανιδιάς,
 
,όπου φύτρωσε ένα μουχλιασμένο, παρατημένο τσιμεντένιο, λεηλατημένο, άδειο, αχρησιμοποίητο κτίριο


 

που σου κρύβει κάποιες κερκίδες θεατών, σκηνή με εξαιρετική ακουστική (να χαίρεσαι ν' ακούς τη φωνή σου)
 και τις βάσεις για προέκταση.

Αλήθεια,
ως προς τι τόσο τσιμέντο, τόσα οικοδομικά υλικά;
Πρόκειται ποτέ να χρησιμοποιηθεί ως χώρος πολιτισμού;
Παραίτηση, υγρασία, καταστροφή, απογοήτευση, πίκρα.

Ευτυχώς η φύση κυριαρχεί στο χώρο, έναντι του ανθρώπινου.













5.1.20

η Μελίνα στον Σταυρό

Τη λένε Μελίνα -μισή Σεκλιζιώτισσα- και είναι η πρόεδρος της Κοινότητας Σταυρού.
Με χαρά διαβάζουμε πως "άλλαξε όψη ο Σταυρός" και της ευχόμαστε δύναμη, υγεία και συνέχεια του έργου.

Επισκεφτείτε την προσωπική της σελίδα.

4.1.20

ήπια κατολίσθηση


Θα σωθούμε από την κατολίσθηση*, λέει: "το φαινόμενο είναι [...] ήπιο. Ωστόσο [δόθηκαν] οδηγίες για τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να αντιμετωπιστεί."


https://www.karditsapress.gr/%CE%B5%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B7/19-%CE%BA%CE%B1%CF%81%CE%B4%CE%B9%CF%84%CF%83%CE%B1/30212-%CE%B1%CF%85%CF%84%CE%BF%CF%88%CE%AF%CE%B1-%CE%BB%CE%AD%CE%BA%CE%BA%CE%B1-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%83%CE%B8%CE%AE%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CF%83%CE%B5-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CF%86%CF%8D%CE%B3%CE%B9-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%AF%CE%B8%CE%B7%CF%81%CE%BF?fbclid=IwAR1aDUqYCF_YOpQ1VL837HdqEqCPHUu33C6bcpGYjIxz7S7Ll325CpARJcw#.XhBzFs64r_0.facebook

__________________

*Υποψιαζόμαστε πως μιλούν για κάποιο βράχο / κοτρόνι στη βορινή πλαγιά του Αη-Θανάση.

3.1.20

"Έξω των ορίων: τόποι εξορίας στην Ελλάδα"

Μια ιδιαίτερη εργασία, στα πλαίσια της ολοκλήρωσης των σπουδών της στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών της Πολυτεχνικής Σχολής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, (συν)εκπόνησε η Ήρα Κολοκύθα: "Έξω των ορίων: τόποι εξορίας στην Ελλάδα".

Δημοσιοποιούμε τον σύνδεσμο της αδημοσίευτης εργασίας και μπορείτε να την διαβάσετε ψηφιακά, κάνοντας ΚΛΙΚ στην παρακάτω εικόνα:

https://issuu.com/evisoul/docs/_____________________________pagenumber__1_-pages-?fbclid=IwAR3YLiCT1h3SwqxMvBd2KWcSgjGjR3FxfpKGPaRpGAnTmCQ5Dz_l6NyMiI0

27.12.19

το Φεστιβάλ Δράμας ταξιδεύει ...στη Σέκλιζα, την Κυριακή


Η Τοπική Κοινότητα και η Κοινοτική-Λαϊκή Βιβλιοθήκη Καλλιθήρου, την Κυριακή 29 Δεκεμβρίου 2019 στις 7 μ.μ.,  διοργανώνουν στο χώρο του δημοτικού σχολείου Καλλιθήρου δωρεάν προβολή βραβευμένων ταινιών από το πρόσφατο Φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους Δράμας.

πρόγραμμα προβολής ταινιών:
1.    Index, του Νικόλα Κολοβού, 12’, πρώτο βραβείο (Χρυσός Διόνυσος)
2.    Καρτ-Ποστάλ Από Το Τέλος Τού Κόσμου, του Κωνσταντίνου Αντωνόπουλου , 23’, τιμητική διάκριση μοντάζ στη Λίβια Νερουτσοπούλου
3.    Sable Noir, του Θανάση Τρουμπούκη, 20’, τιμητική διάκριση σχεδιασμού ήχου στον Χρήστο Γιαννακόπουλο
4.    Υπνοβατώντας, της Μελίσσα Αναστάση, 19’, Βραβείο Σωκράτης Δημητριάδης για την Kαλύτερη Tαινία «Έλληνες του Κόσμου»
5.    Chopper, του Γιώργου Καψανάκη, 10’, τιμητική διάκριση  πρωτότυπης μουσικής στον Νίκο Γιαννακάκη και Δημήτρη Γιαννούλη
6.    W, του Στέλιου Κουπετώρη, 6’, τιμητική διάκριση για ειδικά εφέ στους Γιάννη Πατσιαούρα και Berta Valverde, Βραβείο Τεχνικής Αρτιότητας της Ένωσης Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης
7.    Ο Καραγκιόζης, του Μιχάλη Γιγιντή, 26’, βραβείο νέου δημιουργού
8.    Ο Μάγκας, του Αλέξανδρου Κακανιάρη, 17’, εύφημος μνεία
9.    I Am Mackenzie, της Αρτέμιδας Αναστασιάδου, 20’, Βραβείο Τώνια Μαρκετάκη για την καλύτερη γυναικεία σκηνοθετική παρουσία
10.              Η Απόσταση Ανάμεσα Στον Ουρανό Κι Εμάς, του Βασίλη Κεκάτου, 9’, βραβείο σκηνοθεσίας, τιμητική διάκριση καλύτερης ανδρικής ερμηνείας  στον  Νικολάκη Ζεγκίνογλου και εύφημος μνεία για την εξαιρετική ερμηνεία στον Ιώκο-Ιωάννη Κοτίδη